توتون پریک

توتون پریک

مراحل اصلی تولید توتون پریک :

1. کاشت و پرورش توتون :

   • انتخاب گونه‌های مناسب توتون: بر اساس نوع توتونی که قرار است تولید شود (ویرجینیا، برلی و …) گونه‌های مختلفی از توتون کاشته می‌شود.
   • آماده‌سازی زمین: خاک به دقت آماده می‌شود و کودهای مورد نیاز به آن اضافه می‌شود.
   • کاشت بذر: بذرهای توتون در زمین کاشته می‌شوند و به مدت چند ماه پرورش می‌یابند.
   • مراقبت از گیاهان: آبیاری، کوددهی و مبارزه با آفات از جمله مهم‌ترین مراقبت‌هایی است که در طول دوره رشد گیاهان انجام می‌شود.

2. برداشت توتون :

   • برداشت برگ‌ها در زمان مناسب: برگ‌های توتون در زمانی که به حداکثر میزان نیکوتین و طعم رسیده‌اند، برداشت می‌شوند.
   • خشک کردن برگ‌ها: برگ‌های برداشت شده در شرایط کنترل شده خشک می‌شوند تا رطوبت اضافی آن‌ها گرفته شود.

3. تخمیر توتون پریک :

    

   • • پریک هم همانند لاتاکیا , نام برگ توتون نیست بلکه پس از طی مراحل و فرایند های خاص محصولی بدست می آید تحت نام پریک .
       پریک از نوعی توتون برلی که در منطقه سنت جیمز لوئیزیانا پرورش داده می شود بدست می آید .
       
   • شیره برگ های توتون برلی تحت فشار گرفته می شود سپس شیره بدست آمده تحت شرایطی تخمیر می گردد , در مرحله بعدی این شیره به برگ توتون دوباره اضافه می شود .

    

   
   این پروسه چندین بار طی مراحلی تکرار می شود و در آخر توتونی به رنگ قهوه ای تیره مایل به قرمز با طعمی شیرین و اسپایسی بدست می آید , طعمی شبیه ترکیبی از فلفل و آلوچه .
   محصول بدست آمده اسموکی خنک دارد و به عنوان یک المان فرعی در تهیه ترکیبات مختلف توتون به کار می رود .

   

4. ترکیب و طعم‌دهی توتون :

   • ترکیب برگ‌های مختلف: برگ‌های انواع مختلف توتون با یکدیگر ترکیب می‌شوند تا طعم دلخواه به دست آید.
   • اضافه کردن روکش‌های طبیعی: برای ایجاد طعم‌های متنوع، روکش‌های طبیعی مانند میوه‌ها، ادویه‌ها و سایر مواد به ترکیب اضافه می‌شوند.

5. بسته‌بندی توتون پیپ پریک :
   

   • توتون ترکیب شده در بسته‌بندی‌های مختلف مانند قوطی یا پاکت بسته‌بندی می‌شود.
   • چاپ اطلاعات محصول: اطلاعات محصول مانند نام برند، نوع توتون، وزن و تاریخ تولید روی بسته‌بندی چاپ می‌شود.پریک (/pəˈriːk/) نامی برای نوعی پروسه تهیه تنباکو از شهر سنت جیمز ، لوئیزیانا است که به خاطر عطر قوی ، قدرتمند و میوه‌ای خود معروف است . هنگامی که آکادی ها در سال ۱۷۷۶ به این منطقه راه یافتند ، قبایل Choctaw و Chickasaw در حال کشت انواع تنباکو با طعمی متمایز بودند .
   • مزرعه‌داری به نام Pierre Chenet برای اولین بار این تنباکوی محلی را در سال ۱۸۲۴ از طریق تکنیک فشرده‌سازی فشار ، تبدیل به چیزی کرد که امروزه به نام Perique شناخته می‌شود . توسط مقامات در مورد تنباکو گزارش شده است که Perique بر اساس انواع برگ قرمز برلی (USDA Type 72) است . مؤسسه تنباکو می گوید که perique بیش از ۲۵۰ سال است که به خارج از نیواورلئان ارسال می شود و به عنوان یکی از اولین محصولات صادراتی آمریکا در نظر گرفته می شود .گیاهان تنباکو به صورت دستی نگهداری می شوند و در طول رشد اولیه خود دقیقاً به ۱۲ برگ هرس می شوند . در اواخر ژوئن ، زمانی که برگها به رنگ سبز تیره و پررنگ هستند و ارتفاع گیاهان ۲۴ تا ۳۰ اینچ (۶۰ تا ۷۵ سانتی متر) است ، کل گیاه در اواخر عصر برداشت می شود و برای خشک شدن در انباری آویزان می شود .
   • هنگامی که برگ ها تا حدی خشک شدند اما هنوز انعطاف پذیر هستند (معمولاً کمتر از ۲ هفته در انبار) هر گونه کثیفی باقی مانده پاک می شود و برگ ها با آب مرطوب می شوند و با دست ساقه آنها گرفته می شود . سپس برگها را به “تورکت”هایی با وزن تقریبی ۱ پوند (۴۵۰ گرم) میپیچانند و در بشکه های نوشیدنی هیکوری بسته بندی می کنند .
   • تنباکو با استفاده از بلوک های بلوط و جک های پیچی عظیم تحت فشار نگه داشته می شود و تقریباً تمام هوا را از برگ های هنوز مرطوب خارج می کند . تقریباً ماهی یک بار فشار آزاد می شود و هر یک از گشتاورها با دست کار می کنند تا کمی هوا به داخل تنباکو بازگردد . پس از گذشت یک سال از این درمان ، پریک آماده مصرف است ، اگرچه ممکن است تا سال ها تحت فشار تازه نگه داشته شود .
   • قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هوا ویژگی خاص پریک را کاهش می دهد . تنباکوی تمام شده قهوه ای تیره – تقریباً سیاه – بسیار مرطوب با رایحه میوه ای و کمی سرکه است . عطر میوه ای حاصل صدها ترکیب فرار است که در اثر تخمیر بی هوازی تنباکو ایجاد می شود .اغلب افراد خبره آن را ترافل تنباکوهای پیپ می دانند ، پریک به عنوان جزئی از انواع توتون های پیپ ترکیبی استفاده می شود ، زیرا بسیاری از مردم آن را برای اسموک خالص بسیار قوی می دانند . زمانی پریک بصورت تازه و مرطوب نیز جویده می شد ، اما اکنون هیچ کدام به این منظور فروخته نمی شود . دختر نوه پیر شنه ، کورالی دکارو ، در فوریه ۱۸۲۹ با سلستین پوچه ازدواج کرد و خانواده پوچه در زمان کنونی در کشت و فرآوری تنباکوی پریک مشارکت داشتند .
   • در اواخر دهه ۱۹۹۰، Perique از بین رفته بود و تعداد کشاورزانی که آن را پرورش می دادند به یک نفر کاهش یافت . اما علاقه به واریته افزایش یافت و از ماه مه ۲۰۱۷ ، تعداد تولیدکنندگانی که تنباکو پریک را به صورت تجاری در پریش سنت جیمز کاشتند به ۲۵ نفر افزایش یافت .
   • در حالی که به طور سنتی تنباکوی پیپ است ( و هنوز هم در برخی از توتون‌فروشان متخصص موجود است ) ، پریک را می‌توان در سیگارهای پریک شرکت تنباکو طبیعی سانتافه با نام تجاری Natural American Spirit در ترکیب تقریباً ۱ تا ۵ با تنباکوهای سبک‌تر یافت . این سیگارها در جعبه سیاه (Perique Rich Robust) و در جعبه خاکستری (Perique Rich.) به بازار عرضه می شوند . Perique همچنین در سری سیگارهای Mysterioso ساخته شده توسط Coneticut Valley Tobacconist نیز دیده می شود .Mysterioso

     با یک لفاف سایه دار اصلی کانکتیکات ، قدیمی لوئیزیانا پریک واقعی و تنباکو هندوراس موجود است . در سال ۲۰۱۴ ، تولید کننده سیگار برگ در فیلیپین Tabacalera Incorporada محصول ۱۸۸۱ Perique را ایجاد کرد . این سیگارها از لوئیزیانا پریک در کنار تنباکوی پرکننده برزیلی و فیلیپینی استفاده می کنند . به دنبال آن ، Tabacalera سیگارهای دیگری را با استفاده از تنباکو Perique در سال ۲۰۱۶ منتشر کرد :
     Tabacalera Gran Reserva

     Don Juan Urquijo Perique

     Perique Bold 1881

     که همان Perique 1881 است ، اما در یک لفاف مادورو تیره پیچیده شده است .

     بیشتر بخوانید  : مختصری در مورد روش صحیح کشیدن پیپ بخشی کوتاه از آموزش پیپ، برگرفته از آموزه‌های ماسترو رحیمی و استاد کامران در انجمن پیپ، سال ۱۳۹۰.بازنشر توسط هرکول

     پی نوشت: برای اطلاعات بیشتر، ویدیوهای آموزشی ماسترو رحیمی را  از آپارات، یوتیوب و یا کانال تلگرامی پاسارگاد تاباک دنبال کنید.