تحریم هنر یا هنر تحریم‌ شکن؟ تحلیل نامه ماسترو رحیمی به نمایشگاه پایپ شیکاگو

  تحریم هنر یا هنر تحریم‌ شکن؟ تحلیل نامه ماسترو رحیمی به نمایشگاه پایپ شیکاگو

  تحریم هنر یا هنر تحریم‌ شکن؟ تحلیل نامه ماسترو رحیمی به نمایشگاه پایپ شیکاگو

مقدمه:
در سال ۲۰۱۹، ماسترو امیرحسین رحیمی، بنیان‌گذار هنر پیپ‌سازی مدرن ایران، نامه‌ای تاریخی خطاب به برگزارکنندگان نمایشگاه جهانی Chicago Pipe Show نوشت؛ نامه‌ای که برخلاف ظاهر ساده‌اش، حاوی پیامی عمیق درباره جایگاه هنر، محدودیت‌های سیاسی، و پتانسیل فرهنگ ایرانی بود. این مقاله ضمن تحلیل دقیق محتوای نامه، آن را در بستری گسترده‌تر از دستاوردهای ماسترو رحیمی و هنر دست‌ساز ایرانی بررسی می‌کند.

 

متن نامه ماسترو رحیمی به برگزارکنندگان پایپ شو شیکاگو ( به سه زبان فارسی و انگلیسی و فرانسه )

متن نامه ماسترو رحیمی به برگزارکنندگان پایپ شو شیکاگو ( به سه زبان فارسی و انگلیسی و فرانسه )

متن مهم نامه ماسترو رحیمی که مورد توجه  برگزارکنندگان پایپ شو شیکاگو قرار گرفت  :

** به نام خدای مهربان همه ادیان

خطاب به برگزار کنندگان و شرکت کنندگان پایپ شو شیکاگو
بنده امیرحسین رحیمی که ماسترو رحیمی شناخته می شوم اولین طراح و سازنده پیپ ایران هستم به نمایندگی از مردم کشورم و سازندگان پیپ ایران برای شما چند کلامی می نویسم

تحریم کشور ایران
تحریم مردم ایران است

با سیاست های اشتباه ایالات متحده آمریکا امروز ما از شرکت در یک همایش بین المللی دنیا محرومیم
از تهیه متریال مناسب جهت ساخت پیپ از امکان پستی محصولات از امکانات و تجهیزات و ماشین آلات
و حتی دیدار شما محرومیم !
پاسارگادتاباک و اولین اسموک شاپ ایران و اولین سازنده پیپ ایران و انجمن پیپ ایران از ملاقات با شما محروم است !
در سال ۲۰۱۹ به سر می بریم و هنر در این زمان تحریم شده است !

با تقدیم احترام و امید دیدار
امیرحسین رحیمی
پاسارگادتاباک
انجمن پیپ ایران


** In the name of God the most merciful of all religions

To: The organizers and participants of Chicago Pipe Show 2019

I, Amirhossein Rahimi known as Maestro Rahimi, the first designer and manufacturer of Iranian Pipes, representing my people and other pipe manufactures in Iran, write these few words for you:

The United States sanctions against Iran are actually the sanctions against Iranian people.

Today we are banned from taking part in a international symposium (Chicago Pipe Show 2019) because of mistaken policies of the United States of America. We are deprived of the possibility of providing suitable material for making pipes. We are banned for postal services and we are even deprived from meeting you!
Pasargad Tabac and Iranian Pipe Club are banned for meeting you!
In 2019, the art of living is sanctioned by United States at this time!
Hoping to see you soon

Amirhossein RAHIMI
Pasargad Tabac
Iranian Pipe Club


**  Au nom de Dieu le miséricordieux de toutes les religions

À: les organisateurs et les participants du Chicago Pipe Show 2019

Moi, Amirhossein Rahimi connu sous le nom de Maestro Rahimi, le premier concepteur et fabricant de Pipes iraniennes, représentant mon peuple et d’autres fabricants de pipes en Iran, j’écris ces quelques mots pour vous:

Les sanctions américaines contre L’Iran sont en fait les sanctions contre le peuple iranien. Aujourd’hui, il nous est interdit de participer à un symposium international (Chicago Pipe Show 2019) en raison de politiques erronées des États-Unis d’Amérique.
Nous sommes privés de la possibilité de fournir un matériau approprié pour la fabrication des pipes. Nous sommes interdits pour les services postaux et nous sommes même privés de vous rencontrer!

Pasargad Tabac et L’Iranian Pipe Club sont interdits de vous rencontrer!
En 2019, l’art de vivre est sanctionné par les États-Unis à cette époque!

En espérant vous voir bientôt

Amirhossein RAHIMI Pasargad Tabac
Iranian Pipe Club


بخش اول: متن نامه و پیام پنهان در کلمات

نامه ماسترو رحیمی با عبارت «به نام خدای مهربان همه ادیان» آغاز می‌شود؛ انتخابی دقیق و آگاهانه. این جمله نه‌تنها آغازگر احترام‌محور برای خوانندگان با هر دین و آیینی‌ست، بلکه خود نماینده‌ی پیامی وحدت‌بخش و جهانی است. نامه خطاب به برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان نمایشگاه نوشته شده و به صراحت اشاره می‌کند که «تحریم کشور ایران، تحریم مردم ایران است».

ماسترو در این نامه، تحریم‌های اقتصادی را فراتر از مباحث تجاری می‌داند و آن را ابزار انزوای فرهنگی، هنری و حتی انسانی تعبیر می‌کند. او از این سخن می‌گوید که چگونه تحریم‌ها مانع از دسترسی هنرمندان ایرانی به ابزار ساخت، مواد اولیه، ارسال آثار، حضور در گردهمایی‌های جهانی و در نهایت دیده شدن شده‌اند. پیام نهایی این بخش از نامه، دعوت به دیدن ایران فراتر از سیاست است؛ به‌عنوان کشوری با هنرمندانی خلاق و مشتاق برای گفت‌وگوی جهانی.

بخش دوم: دستاوردهای ماسترو رحیمی؛ پاسخی به تحریم

یکی از مهم‌ترین ابعاد تحلیل این نامه، آن است که ماسترو نه‌فقط گلایه می‌کند، بلکه با کارنامه‌ای پربار، عملاً پاسخی هنرمندانه به محدودیت‌ها می‌دهد. نگاهی به دستاوردهای ایشان در سال‌های گذشته گواه این مقاومت خلاقانه است:

۱. ساخت اولین پیپ‌های استاندارد ایرانی با چوب برایر وارداتی، آغازگر موج پیپ‌سازی ملی بود.

۲. طراحی فیلتر رسی (Clay Filter) در سال ۱۳۹۷ برای اولین بار در ایران؛ ابتکاری برای بهبود تجربه مصرف.

۳. تولید اولین فیلتر کریستال در ایران در سال ۱۴۰۱؛ مشابه نمونه‌های آلمانی.

۴. عرضه اولین سیگاربرگ ایرانی به روش دست‌پیچ و با برگ ۱۰۰٪ کوبایی در سال ۱۳۹۸، در قالب نسخه Limited Edition.

۵. تولید چسب طبیعی برای مرمت و پیچیدن سیگاربرگ در آبان ۱۴۰۱؛ اولین در خاورمیانه.

۶. توسعه سنگ‌های رطوبت‌ساز بومی‌شده بر اساس شرایط اقلیمی ایران (شهریور ۱۳۹۶).

۷. خلق محصولات جانبی تخصصی مانند مایع نظافت پاساکلینر و پولیش پاساپولیش.

۸. تأسیس انجمن پیپ ایران و راه‌اندازی برند تنوست برای تولید توتون‌های کهنه‌شده.

۹. ضرب سکه نمادین به افتخار ایشان توسط انجمن پیپ ایران در سال ۱۴۰۳.

این دستاوردها، خود پاسخی واضح به مضمون نامه‌اند: هنر در ایران زنده است، فعال است، و حتی در محدودیت‌ها می‌زید و رشد می‌کند.

بخش سوم: نقش فرهنگی و اجتماعی ماسترو رحیمی

ماسترو تنها یک هنرمند نیست؛ او یک فعال فرهنگی و بنیان‌گذار جریان تدخین آگاهانه و اصیل در ایران است. او با ایجاد فضای گفت‌وگو، کارگاه‌های آموزشی، فعالیت‌های مجازی و ایجاد شبکه‌ای از علاقه‌مندان به پیپ، نه‌تنها مصرف، بلکه تفکر پیرامون پیپ را به سطح فرهنگی و نمادین رسانده است.

نامه‌ی او به نمایشگاه شیکاگو، نماینده‌ی این واقعیت است: یک جامعهٔ زنده در دل کشوری تحریم‌شده، به دنبال ارتباط جهانی و دیده‌شدن است. از دید او، پیپ ابزاری برای مدیتیشن، گفت‌وگو، زیبایی‌شناسی و صلح است. این رویکرد، پاسخی فرهنگی به تنش‌های سیاسی‌ست.

بخش چهارم: دعوت به جهانیان؛ هنر ایرانی را ببینید

ماسترو در بخش نهایی نامه‌اش به جهانیان پیام می‌دهد که تحریم، راه را بر هنر نیز بسته است. این جمله که «در سال ۲۰۱۹ به سر می‌بریم، و هنر در این زمان تحریم شده است» یک بیانیه جهانی است. مخاطب این جمله تنها برگزارکنندگان یک نمایشگاه نیستند؛ بلکه کل جامعه‌ی هنری جهان است.

دعوت ماسترو، دعوتی صادقانه برای دیدن ایران از دریچه هنر است، نه سیاست. در پس هر پیپ ساخته‌شده، سیگاربرگ دست‌پیچ‌شده، یا ترکیب توتون کهنه‌شده ایرانی، روح یک ملت هنرمند جاری است.

نتیجه‌گیری:

نامه‌ی ماسترو رحیمی به نمایشگاه شیکاگو، تنها گلایه‌ای سیاسی نیست، بلکه فریادی فرهنگی و دعوتی هنرمندانه است. او با آثار خود نشان داده است که می‌توان در محدودیت خلق کرد، جهانی اندیشید و هنر را تحریم‌ناپذیر ساخت. جامعه جهانی، اگر بخواهد هنر را بی‌مرز ببیند، باید صدای ماسترو و هنرمندان نظیر او را بشنود. آینده‌ی هنر، نه در حاشیه‌نشینی، بلکه در تعامل فرهنگی جهانی است، و هنر ایرانی، سهمی درخور این آینده دارد.

جدید ترین اخبار پیپ با ماسترو رحیمی

همین امروز عضو انجمن سفر و پیپ شوید

خرید پیپ     فروشگاه اول

خرید پیپ      فروشگاه دوم

بخشی کوتاه از آموزش پیپ

برگرفته از آموزه‌های ماسترو رحیمی و استاد کامران
گرد آوری توسط تیم تولید محتوای پاسارگادتاباک
در انجمن پیپ و سیگاربرگ ایران
تاریخ انتشار اولیه محتوا ، دهه ۱۳۹۰
بازنشر و بروز رسانی شده
توسط هرکول انجمن پیپ
در خرداد ۱۴۰۴
PasargadTabac
Mastro Rahimi

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا