پسری با پیپ از آثار پابلو پیکاسو

پسری با پیپ از آثار پابلو پیکاسو

پسری با پیپ از آثار پابلو پیکاسو

پسری با پیپ (به فرانسوی: Garçon à la pipe) از آثار نقاش اسپانیایی پابلو پیکاسو (۱۸۸۱ – ۱۹۷۳ میلادی) است که پیکاسوی ۲۴ ساله، آن را در سال ۱۹۰۵ و اندکی پس از رسیدن به Montmartre در پاریس خلق کرد.

این اثر در دومین دوره طبقه‌بندی سیر تکامل آثار هنری پیکاسو موسوم به دوره سرخ (۱۹۰۴ – ۱۹۰۶ میلادی) کشیده شده است، زمانی که پیکاسوی جوان از زمینه سرد و دلگیر آبی به زمینه‌ای گرم و دلگشا با ترکیبی از قرمز و نارنجی روی آورد. در این پرتره، پیکاسو پسری جوان به نام «لویی کوچک» (به فرانسوی: Petit Louis) را به تصویر کشیده است که معمولاً در اطراف استودیو وی در Montmartre وقت را به بطالت می‌گذارند. پسرک لباسی یکپارچه آبی بر تن دارد و پیپی را قلم گونه در دست گرفته است در حالی که تاجی از گل سرخ بر سر دارد.

با این که این اثر در زمره کارهای درجه ۲ و نه چندان مشهور پیکاسو قرار دارد، نمی‌توان از تلاش نقاش در تبدیل پسربچه پاریسی به قدیسی خدای‌گونه در نهایت آرامش و زیبایی گذشت. تلاشی که در طرح زیبای تاج گل سرخ بر سر پسربچه، پس زمینه‌ای کلاسیک از دوره سرخ و ترکیب آن با لباس تماماً آبی وی که گریزی است به دوره آبی، شکل گرفته است.

این اثر در سال ۲۰۰۴ میلادی و در جریان یک حراجی در نیویورک به قیمت باورنکردنی ۱۰۴ میلیون دلار به فروش رفت و برای مدتی رکورددار گرانترین اثر هنری جهان باقی ماند. رکورد گرانترین اثر هنری جهان، هم اکنون در اختیار «شماره ۵، ۱۹۴۸» اثر جکسون پولاک است.

تفاوت بین کیفیت اثر در مقام مقایسه با سایر کارهای پیکاسو و قیمت نجومی آن در زمان خود بحث‌های بسیاری در مورد محدود کردن سقف قیمت حراج آثار هنری با توجه کیفیت، قدمت و تأثیر آن در چرخه پیدایش هنر و به خصوص هنر مدرن ایجاد کرد.

پیشنهاد می کنیم برای درک بهترتون از این موضوع مقاله : پیپ و طبیعت! رو هم مطالعه بفرمایید

بخشی کوتاه از آموزش پیپ، برگرفته از آموزه‌های ماسترو رحیمی و استاد کامران در انجمن پیپ، سال ۱۳۹۰.

بازنشر توسط هرکول

پی نوشت: برای اطلاعات بیشتر، ویدیوهای آموزشی ماسترو رحیمی را  از آپارات، یوتیوب و یا کانال تلگرامی پاسارگاد تاباک دنبال کنید . 

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
اپدیت خرداد ۱۴۰۴

پیپ؛ نه تنها ابزاری برای دود، که ابزاری برای دیدن

در سنت بسیاری از هنرمندان، نویسندگان، شاعران و حتی فیلسوفان، پیپ نه‌تنها یک همراه فیزیکی، بلکه تجسمی بیرونی از دنیای درون بوده است. در «پسری با پیپ»، این عنصر به زیبایی تمام نقش خود را ایفا می‌کند: سکون، تأمل، و شاید حتی ورود به جهانی دیگر از خیال.

همین پیپ، که در نقاشی پیکاسو به یک عنصر کلیدی بدل شده، در دنیای واقعی نیز با دستان هنرمندانی خاص به زندگی بازمی‌گردد. هنرمندانی که چوب را چون بوم نقاشی می‌بینند و از آتش نه برای سوزاندن، که برای خلق استفاده می‌کنند.

وقتی تصویر بر کبریت می‌نشیند

شاید در نگاه اول، ارتباط میان نقاشی و کبریت دور از ذهن باشد؛ اما اگر کمی بیشتر به رابطه میان آتش و هنر بیاندیشیم، درمی‌یابیم که شعله، همیشه آغازگر خلاقیت بوده است. آتشی که نه تنها گرما می‌دهد، بلکه روشن می‌کند، شکل می‌دهد، و حتی الهام می‌بخشد.

در همین راستا، ماسترو رحیمی ـ نامی شناخته‌شده در میان علاقه‌مندان به پیپ و سیگار برگ  ـ با نگاهی هنرمندانه، کبریت‌هایی را طراحی کرده که روی آن‌ها نقش «پسری با پیپ» نقش بسته است. اقدامی ساده اما هوشمندانه، که هم یادآور پیوند دیرینه هنر با شعله است، و هم احترامی‌ست به اثری که پیپ را نه صرفاً یک ابزار، بلکه بخشی از هویت انسان معاصر معرفی می‌کند.

این کبریت‌ها، تنها وسیله‌ای برای روشن کردن توتون نیستند؛ بلکه ادای دینی‌ هستند  به نقاشی، به پیکاسو، و به آن لحظه ناب خیره شدن به چهره‌ی پسربچه‌ای که گویی در سکوت می‌پرسد: «تو هم مثل من، چیزی فراتر از دود در این شعله می‌بینی؟»